Skip to Content

Γκρενόπλ – Γενεύη: Σοκολατάκια με ρόδι, κανέλα και κόλιαντρο

Sharing is caring!


Τη Δευτέρα ξυπνήσαμε πάρα πολύ πρωί και μόλις άρχισε να βγαίνει ο ήλιος.

Μόλις ξημέρωσε είδαμε ότι η ημέρα θα ήταν υπέροχή και αποφασίσαμε πριν το πρωϊνό να ξαναπάμε βόλτα στο ποτάμι να περπατήσουμε.

Όπως σας είπα και πριν ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός και μας χαιρετούσε, όχι μόνο εδώ στο χωριό αλλά και στο Βοτανικό Κήπο που είχαμε πάει, το ίδιο έκαναν.

“Το χωριό St. Genis”

Σκεφτήκαμε ότι αφού ήταν ωραία ημέρα να πηγαίναμε μέχρι το Σταθμό Cornavin και ανάλογα με τα δρομολόγια πού είχε, θα πηγαίναμε στη Γαλλία.    Είχαμε τρεις κοντινές επιλογές, τη Lyon, το Annecy και τη Grenoble.

Αφού είδαμε το δρομολόγια αποφασίσαμε τη Γκρενόπλ γιατί είχε τις καλύτερες ανταποκρίσεις.  Το πρώτο τρένο έφευγε στις 10:30 και υπήρχε επιστροφή στις 17:25.

Η διαδρομή ήταν στην κοιλάδα του ποταμού Ροδανού, όπου τον συναντούσαμε κατά διαστήματα και στη διαδρομή είδαμε χιονισμένα βουνά, αμπελώνες, χωράφια με καλαμπόκια και απέναντι από την άλλη όχθη του ποταμού συναντήσαμε και ένα από τα  κάστρα τους (Chateau).

Φτάσαμε στη Γκρενόπλ γύρω στο μεσημέρι, περάσαμε την πλατεία και αφού διασχίσαμε τη Λεωφόρο Alsace-Lorrain φτάσαμε στο ποτάμι Isère.

Οι δρόμοι δεν είχαν ιδιαίτερη κίνηση και τα μαγαζιά ήταν κλειστά.  Όπως μάθαμε αργότερα ήταν κάποια αργία εκείνη την ημέρα.

 

Ψάχναμε το τελεφερίκ που θα μας ανέβαζε πάνω στη Βαστίλη που ήταν αρχαίο οχυρό και εάν προσέξετε στο ύψος της γέφυρας φαίνονται τα καλώδια και 4 στρογγυλές καμπίνες που ανεβαίνουν ταυτόχρονα.


Η Γκρενόπλ ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που απέκτησε τελεφερίκ, από το 1934 συνδέοντας το οχυρό με την πόλη.  Στη δεκαετία του 1970 κτίστηκε ένα καινούργιο τελεφερίκ με 4 καμπίνες που οι Γάλλοι ονομάζουν “les Bulles” (φούσκες).

Υπάρχουν μονοπάτια και σκαλοπάτια για να ανέβεις επάνω αλλά αξίζει τον κόπο να ανεβείτε με το τελεφερίκ γιατί η θέα είναι πανοραμική.  Φαίνεται όλη η παλιά συνοικία του ” Saint Laurent”, η πόλη και τα γύρω βουνά, μέχρι τις Άλπεις.

Ελπίζω να σας αρέσει το video που τράβηξα.

 

Καθίσαμε και ήπιαμε ένα καφέ και απολαύσαμε τη θεά.

Κατεβήκαμε πάλι με το τελεφερίκ και περπατήσαμε προς το κέντρο της πόλης, ψάχνοντας ταυτόχρονα για εστιατόριο να φάμε.

Είδαμε ένα εστιατόριο που μας άρεσε και μπήκαμε.   Ο σύζυγος έφαγε χοιρινό με πατάτα στο αλουμινόχαρτο και σαλάτα και εγώ έφαγα συκωτάκια πουλιών με σαλάτα.   Ήπιαμε και από ένα ποτήρι κρασί και στο τέλος φάγαμε από ένα μάφιν.

Περπατήσαμε και χαζέψαμε βιτρίνες ψάχνοντας κανένα μαγαζί ανοικτό να πάρουμε κανένα σουβενίρ αλλά δεν βρήκαμε.   Είχαμε αρκετό χρόνο μέχρι να επιστρέψουμε και πηγαίνοντας προς το Σταθμό καθίσαμε σε μια καφετέρια περιμένοντας να περάσει η ώρα.

Η επιστροφή μας ήταν λίγο περιπετειώδες.  Κοντέψαμε να καταλήξουμε στο Annecy αντί για Γενεύη.   Κανείς δεν μας εξήγησε ότι σε κάποιο σημείο το τρένο θα χωριζόταν στα δύο.   Το πρώτο κομμάτι θα πήγαινε Γενεύη και το πίσω μέρος θα έπαιρνε άλλη κατεύθυνση προς  Annecy.   Εμείς καθόμασταν στο πίσω μέρος και ακουσα την αναγγελία όπου έλεγε οι επιβάτες που είναι για Γενεύη παρακαλούνται να έρθουν μπροστά.  Σηκωθήκαμε και προχωρήσαμε στο διάδρομο προς τα εμπρός.  Όταν φτάσαμε σε ένα σημείο που δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε άλλο, ρώτησα κάτι παιδιά και τότε μας εξήγησαν ότι έπρεπε να βγούμε έξω και να τρέξουμε για να μπούμε μέσα στο μπροστινό τρένο.

Στο τσακ το προλάβαμε!!

Δυστυχώς όλα τα καλά πράγματα τελειώνουν γρήγορα και έτσι φτάσαμε στην τελευταία ημέρα.

Όταν είχα πάει στο σούπερμαρκετ που είναι δίπλα στο ξενοδεοχείο είδα μερικά πράγματα που ήθελα να πάρω να φέρω μαζί μας και έτσι το άφησα για την τελευταία μέρα για να μείνουν φρέσκα.   Μη φανταστείτε ότι ήταν κανένα τεράστιο αλλά σαν ένα δικό μας μεγαλούτσικο  σούπερμαρκετ.   Είχε όμως μεγάλη ποικιλία λαχανικών, μέχρι και λουλούδια είχε.  Σύγκρινα μερικές τιμές με ίδια πράγματα που πέρνουμε εδώ στην Ελλάδα (Ιταλικά μακαρόνια π.χ.) η γνωστή μάρκα, εκεί ήταν πιο φτηνά.

Πήρα αρκετές Ελβετικές σοκολάτες, κόκκινες πατάτες (πήρα ίσα 1 κιλό γιατί είχα την περιέργεια να δω τη διαφορά)  τσορίζο (chorizo) ένα αλλαντικό, που παρόλο Ισπανικό ήθελα πολύ να το δοκιμάσω (δεν μου άρεσε), βατόμουρα (φρέσκα και σε κονσέρβα) τυρί Gruyere, ένα συρόπι από ανάμεικτα μούρα, κρασί, πιπέρι harissa, ένα Γαλλικό ντρέσσινγκ για σαλάτα (δεν μου άρεσε), διάφορα μπισκότα – κέικ και μερικά άλλα πράγματα, όχι φαγώσιμα.   Βρήκα και φρέσκο κόλιαντρο αλλά να σκεφτείτε αυτό ήταν πανάκριβο σε σχέση με το βάρος του πακέτου που ήταν μόλις 11 γρ.

Αφού τελειώσαμε με τα ψώνια πήραμε το λεωφορείο για τη Γενεύη και στο τέρμα αλλάξαμε λεωφορείο.

Σκοπεύαμε να επισκεφτούμε το Ιστορικό Μουσείο, αλλά ρωτώντας κάποιους στη στάση για οδηγίες μάλλον δεν κατάλαβαν και μας είπαν να πάρουμε λάθος λεωφορείο και έτσι μας έστειλαν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, που πιο πολύ ήταν για παιδιά, αλλά δεν είχαμε το χρόνο να φύγουμε από εκεί και να πάμε αλλού γιατί αργότερα είχα κάποιο ραντεβού με μια φίλη μου.

Περάσαμε το Μουσείο στα γρήγορα, βγάλαμε μερικές φωτογραφίες και ξαναγυρίσαμε προς το Ιστορικό κέντρο γιατί ήθελα να αγοράσω μερικά δώρα.   Ακολουθώντας το χάρτι πήραμε την Οδός Αγοράς (Rue de la Market), ελπίζοντας ότι θα έβρισκα καμιά  τύπου λαϊκή αγορά αλλά μάλλον ήταν όλα τα πανάκριβα μαγαζιά GUCCI, VALENTINO, ARMANI, κλπ., ακριβά για το βαλάντιό μας.    Μπήκαμε σε άλλα δρομάκια και βρήκαμε άλλα με πιο προσιτές τιμές.

Διασκέδασα δοκιμάζοντας διάφορα ρούχα και καπέλα.

 

Μετά τα ψώνια καθίσαμε σε ένα εστιατόρια και φάγαμε για μεσημεριανό.  Χοιρινό ψητό με πατάτες και μοσχάρι με πατάτες, πολύ νόστιμα και τα δύο πιάτα.

Το ραντεβού μας με τη φίλη μου  ήταν στις 2 η ώρα δίπλα στα McDonald’s.  Το είχε πάρει το μάτι μας και έτσι στις 13:45 πήγαμε προς τα εκεί με την άνεσή μας. Την κοπέλα αυτή την είχα γνώρισει από τα blogs και πριν φύγουμε κανονίσαμε να συναντηθούμε μια μέρα να πιούμε ένα καφέ.  Όταν είχαμε έρθει τηλεφωνηθήκαμε και παρόλο που μας κάλεσε να πάμε στο χωριό της, λίγο πιο έξω από τη Γενεύη, προτιμήσαμε να βρεθούμε στο Κέντρο για να το συνδυάζαμε και με άλλες δουλειές.

Είχα δει φωτογραφία της, αλλά ήταν σε στυλ καρικατούρας και δεν ήμουν σίγουρη εάν θα την αναγνώριζα.  Όποια γυναίκα έβλεπα να περιμένει την κοίταγα και εγώ επίμονα μήπως αντιδρούσε, αλλά τιίποτε.  Αφού πέρασαν κάτι λεπτά από την ώρα του ραντεβού ξέρω ότι δεν θα μας έστηνε και εκεί ψιλιάστηκα και ρώτησα έναν περαστικό εάν υπάρχει κάποι αλλού McDonald’s.  Δυστυχώς υπήρχει και ήταν από την άλλη πλευρά της Λίμνης.  Ο τύπος που ρώτησα πήγαινε προς τα εκεί και μας είπε να τον ακολουθήσουμε.  Τρέχοντας κάναμε γύρω στα 10 λεπτά να φτάσουμε και τη βρήκαμε εκεί ευτυχώς να μας περιμένει ακόμη.

 

Καθίσαμε για καφέ και γλυκό και αφού είπαμε τα δικά μας ανταλλάξαμε και τα δώρα μας.

Μου είχε φέρει ένα βαζάκι μαρμελάδα κολοκύθας και blondies που είχε φτιάξει η ίδια και μια σοκολάτα.  Εγώ της είχα πάει κουραμπιέδες, γλυκό κυδώνι που είχα φτιάξει, σαγανοτύρι και λουκάνικα Σπαρτιάτικα.

Μετά τον καφέ περπατήσαμε στα μαγαζιά.  Της ζήτησα να μου πει τι τοπικά προϊόντα θα άξιζε να αγοράσω για να φέρω μαζί μου. Πήγαμε σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα που ο ένας όροφος ήταν όλο σοκολατάκια Lindt. Μου υπέδειξε μερικά είδη και ένα από τα καλύτερα που έχω φάει ποτέ ήταν με κόλιαντρο και κανέλα.

 

Παρόλο που ήταν αρχές Νοεμβρίου τα μαγαζιά ήταν ήδη στολισμένα για τα Χριστούγεννα.   Αφού πήραμε διάφορα σοκολατάκια κατεβήκαμε στο υπόγειο που ήταν τα ήδη τροφίμων.   Μου υπέδειξε διάφορα αλλά και λόγου χώρου επέλεξα ένα τοπικό λουκάνικο, το Saucisson Vaudois και ένα τοπικό ζυμαρικό με αυγά, το spätzlis.

Γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο φορτωμένοι, ξεκουραστήκαμε, ετοιμάσαμε βαλίτσες και το βράδυ πήγαμε στο γιο μας.  Από εκεί μετά βγήκαμε βόλτα στο χωριό και καταλήξαμε να φάμε γύρο, μάλλον Τούρκοι είχαν το μαγαζί.  Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα.

Θα σας αφήσω με τη συνταγή που που έφτιαξα με το λουκάνικο και το ζυμαρικό και με μια δεύτερη συνταγή για σοκολατάκια σαν εκεί που μας άρεσαν.


Το Saucisson Vaudois, θέλει μια προετοιμασία πριν χρησιμοποιηθεί.  Το βάζουμε σε κατσαρόλα με κρύο νερό και το αφήνουμε να αρχίσει βα βράζει.  Χαμηλώνουμε τη φωτιά και το σιγοβράζουμε για περίπου 30-40 λεπτά.  Το στραγγίζουμε και αφού κρυώσει βγάζουμε το περίβλημα και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε είτε κρύο σε σάντουιτς ή σε φαγητά.   Όταν το έβραζα μέσα έβαλα και διάφορα λαχανικά.

Για τα the spätzlis, αυτά θέλουν μόνο 2-3 λεπτά βράσιμο και μεσά περιχύνονται με βούτυρο.

Το πρώτο φαγητό που έφτιαξα ήταν αφού έρασα το αλλαντικό, κράτησα τα λαχανικά, έκοψα μερικές φέτες αλλαντικό και έβαλα τα βρασμένα ζυμαρικά στο τηγάνι με λίγο βούτυρο (εγώ έβαλα μαργαρίνη) και ανακάτεψα μέσα τα λαχανικά και το αλλαντικό με λίγο αλατοπίπερο.

Το βράδυ σωτάρισα λίγο κρεμμύδι, μανιτάρια και διάφορες πιπεριές, λίγο αλάτι και πιπέρι harissa, έβαλα το αλλαντικό και αυγά και ένανα μια ομελέτα.

 

Τα σοκολατάκια που έφτιαξα ήταν εμπνευσμένα από αυτά που είχαμε δοκιμάσει.

 

Δεν λέω ότι τα δικά μου ήταν το ίδιο καλά με αυτά του Lindt αλλά εάν τα δοκιμάσετε θα δείτε και αυτά πόσο ωραία είναι και πόσο ταιριάζουν αυτές οι δύο γεύσεις. Πρόσθεσα τα ρόδια για να στείλω τη συνταγή σε ένα διαγωνισμό που έχει σαν θέμα Πρωτότυπες συνταγές με ρόδι. Η λευκή σοκολάτα επίσης ήταν δική μου προσθήκη.

Ο βασικός τρόπος που κάνω τα σοκολατάκια είναι αυτός που έχω κάνει και εδώ δηλαδή με καλή ποιότητα σοκολάτας ζαχαροπλαστικής, βούτυρο και κρέμα γάλακτος. Μετά μπορείς να χρησιμοποιήσεις διάφορα υλικά για τη γεύση ή για γέμισμα.

 

Σοκολατάκια με ρόδι, κανέλα και κόλιαντρο

Χρόνος προετοιμασίας: 15 λεπτά
Χρόνος μαγειρέματος: 5 λεπτά

Γίνονται: γύρω στα 35 – 40 σοκολατάκια

Υλικά:

  • ½ ρόδι
  • 200 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα
  • 1 κουταλάκι του γλυκού βούτυρο
  • 50 ml κρέμα γάλακτος
  • ½ κουταλάκι του γλυκού, κοπανισμένο κόλιαντρο
  • ½ κουταλάκι του γλυκού, κανέλα
  • Φορμάκια για σοκολατάκια ή λαδόκολλα

Προαιρετικά για το στόλισμα:

  • 100 γραμμάρια λευκή σοκολάτα
  • 25 ml κρέμα γάλακτος
  • 1/2 κουταλάκι βούτυρο

Εκτέλεση:


Καθαρίζουμε το ρόδι να το έχουμε έτοιμο.


Σε μπεν μαρί ή σε διπλή κατσαρόλα λιώνουμε τη μαύρη σοκολάτα και μόλις αρχίσει να λιώνει βάζουμε το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε.

 

Κοπανίζουμε τον κόλιαντρο και τον προσθέτουμε στη λιωμένη σοκολάτα, καθώς και την κανέλα και το ρόδι και ανακατεύουμε με μία σπάτουλα σιλικόνης.

 

 

Εάν έχουμε τα φορμάκια σιλικόνης τα γεμίζουμε ή με ένα κουτάλι βάζουμε κουταλιές ή σε θήκες για παγάκια ή απλώς σε ένα δίσκο στρωμένο με λαδόκολλα.  Για να τα κάνουμε δίχρωμα βάζουμε πρώτα λίγη λευκή σοκολάτα, τα αφήνουμε λίγο στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί και μετά γεμίζουμε με τη μαύρη σοκολάτα.

 

 

Τα βάζουμε στην κατάψυξη περίπου δύο ώρες και μετά ξεφορμάρουμε.

Μπορούμε να κάνουμε διάφορα σχέδια με τη λευκή σοκολάτα. Τη λιώνουμε με τον ίδιο τρόπο αλλά λίγο πιο ρευστή και αφού τα ξεφορμάρουμε πάνω σε λαδόκολλα παίρνουμε τη σοκολάτα με χοντρή σύριγγα (χωρίς τη βελόνα) και τη ρίχνουμε από πάνω.

Τα ξαναβάζουμε στην κατάψυξη μέχρι να στερεοποιηθεί και η λευκή σοκολάτα.

Τα συντηρούμε στο ψυγείο.

Sharing is caring!

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

personal loans

Tuesday 9th of November 2010

Hey, i've been reading this blog site for a while and have a question, maybe you can help... it's how do i add your feed to my rss reader as i want to follow you. With thanks.

admin

Monday 24th of November 2008

Σ' ευχαριστώ πολύ Ζαμπία.

Zambia

Monday 24th of November 2008

Καλημέρα Ήβη, σε είχα χάσει λίγο, αλλά ξαναβρεθήκαμε. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για το site σου, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! Ζαμπία.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Privacy Policy · Copyright